«بسم الله الرحمن الرحیم»

خواب عجیب حضرت نرجس(ع)

گر چه ملیکه با آن طنین پاکی که داشت خواستار ازدواج با این افرادی نبود و آرزوی رفتن به خانه ای که پر از صفا و معنویت و خداپرستی باشد، می کرد اما دو حادثه ای که رخ داد او را نیز در فکر فرو برد و با خود می گفت:«سرنوشت من چه خواهد شد؟ سر انجام کجا خواهم رفت؟ خدایا مرا ممکن و مرا نجات بده... .»

او همچنان فکر می کرد و اندوهگین بود تا اینکه شب خوابش برد.در عالم رؤیا دید جدّش شمعون همراه حضرت عیسی(ع) و عده ای از یاران مخصوص آن حضرت وارد کاخ شدند ناگهان منبری بسیار باشکوه به جای تخت امپراتور گذاشته شد.آنگاه دوازده نفر از بسیار خوش سیما،نورانی و زیبا وارد کاخ شدند در عالم خواب به ملیکه گفته شد اینها که وارد شدند پیامبر اسلام(ص)،حضرت علی(ع)،امام حسن(ع)،امام حسین(ع)،امام سجاد(ع)،امام باقر(ع)،امام صادق(ع)،امام کاظم(ع)،امام رضا(ع)،امام جواد(ع)،امام هادی(ع) وامام حسن عسگری(ع) هستند.سپس دید پیامبر اسلام(ص) به حضرت مسیح(ع) رو کرد و گفت:«ما به اینجا آمدایم تا ملیکه را از شمعون برای فرزندم حسن عسگری(ع) خواستگاری کنیم.»

حضرت مسیح(ع)رو به شمعون کرد و گفت:«سعادت به تو رو کرده است.نسل خود را با خاندان آل محمد(ص) پیوند بده.»

شمعون از این پیشنهاد بسیار خوش حال شد.آنگاه پیامبر اسلام(ص) به منبر رفت و خطبه عقد خواند و ملینه را به عقد همسری امام حسن عسگری(ع) در آورد و حضرت مسیح(ع) و شمعون و یاران مسیح(ع) بر این عقد گواهی دادند.

«بسم الله الرّحمن الرّحیم»

1-میلاد امام: دوازدهمین امام ما شیعیان،فرزند امام حسن عسگری(ع) و حضرت نرجس خاتون(س)،در سپیده دم جمعه،نیمه شعبان،سال(255ه/869م) در«سامرا»چشم به جهان گشود؛پدر ایشان١١ امام ما شیعیان امام حسن عسگری(ع) و مادرشان حضرت نرجس خاتون(ع) که از طرف پدر دختر«یشوعا»فرزند امپراتور روم شرقی،و از طرف مادر نوه«شمعون»یکی از یاران و وصی حضرت عیسی(ع)بودند.ایشان بر خلاف تمامی کسانی که در کاخ زندگی می کنند نبودند و پاکیزگی و عفّت را در سیره خود قرار داده بودند و در روش زندگی از اجداد مادری؛یعنی شمعون،عیسی(ع) و مریم(س)،پیروی می کرد.او از معاشرت از با درباریان دنیاپرست اجتناب می کرد و همواره زندگی در خانواده پاک مؤمن را از پروردگار طلب می نمود. سر انجام خداوند متعال خواسته وی را مستجاب و به شکلی عجیب او را به هدفش رسانید. 2-نام آن حضرت: نام آن حضرت«محمّد»همان نام جدّش رسول الله(ص)است.تمامی مورّخان و محدّثان معتقدند که پیامبر(ص)خود این بر او نهاده بود.این همنانی بی دلیل نیست،بلکه گویای این حقیقت این حقیقت است همچنان که پیامبر(ص)با طلوع خود،جهانیان را از گمراهی و جهل نجات داد،دوازدهمین فرزندش نیز با ظهور خود بشریت را از تاریکی و ضلال خواهد رهانید. 3-القاب القاب مشهورآن حضرت عبارتنداز:«مهدی»،«قائم»،«منتظر»،«حجت»،«محمدیام ح م د»، «خلف صالح»،«بقیة الله»،«منصور»،«صاحب الامر»،«ولیّ عصر»،و«صاحب الزمان»،که مشهور ترین آنها مهدی است.هر یک از القاب را وجه یا وجوهی است؛مثلاً آن حضرت را«مهدی»می گویند از آن جهت که هدایت،به حق می کند،و«قائم» می گویند قیام به حق می کند و«منتظرش»گویند چون مؤمنان در انتظار قدوم اویند،و«حجت»نامند از آن رو که حجت و گواه خداوند است.در نگین انگشتر حضرت نیز همین لقب نقش شده است؛به نقل«کفعمی»عبارت انگشتری حضرت این گونه است:«انّا حجةُ اللهِ و خاصَّتُهُ».روایت شده که زمانی که حضرت حجت(عج) ظهور می کنند به کعبه تکیه می دهند و با 313نفر از مردم گرد او جمع می شوند و اولین آیه ای که خواهد فرمود این عبارت می باشد:«بقیة الله خیرلکم ان کنتم مؤمنین» و بعد از آن می فرمایند:«منم بقیة الله و حجت و خلیفه او بر زمین.»و یکی از دلایل این که به آن حضرت بقیة الله می گویند این است.مراد از خَلَف این است که آن حضرت خَلَف یا جانشین همه انبیاء و اولیا گذشته و دارای جمیع علوم و صفات و حالات و خصایص آنها بود.